วันพุธที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

มงคล ที่ 11 บำรุงบิดามารดา

 มงคล ที่ 11  บำรุงบิดามารดา

ต้นไม้ที่ได้รับการดูแลให้น้ำให้ปุ๋ย ไปบำรุงลำต้นจนสมบูรณ์

เมื่อถึงเวลาแล้ว ย่อมออกดอกออกผลให้แก่เจ้าของฉันใด

คนที่ได้รับการเลี้ยงดูจนเติบใหญ่

เมื่อมีโอกาสย่อมตอบแทนคุณพ่อแม่และผู้มีอุปการคุณฉันนั้น

ทองคำแท้หรือไม่ โดนไฟก็รู้ 

คนดีแท้หรือไม่ ให้ดูตรงที่เลี้ยงพ่อแม่ 

ถ้าดีจริงต้องเลี้ยงพ่อแม่  ถ้าไม่เลี้ยงแสดงว่าไม่ดีจริง 

เป็นพวกทองชุบ ทองเก๊

*************

พระคุณของพ่อแม่

บิดามารดาเป็นผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ของบุตร สรุปโดยย่อคือ

            ๑.เป็นต้นแบบทางกาย แบบเป็นสิ่งที่จำเป็นในการทำให้ของทั้งหลาย ในโลกมีค่าสูงขึ้น ตัวอย่างเช่น ก้อนดินเหนียวธรรมดา  เช่นแบบเป็นพระพุทธรูป ดินเหนียวก้อนนี้ก็จะทรงคุณค่ามากยิ่งขึ้น     ผู้คนได้กราบไหว้บูชา จะเห็นได้ว่า คุณค่าของดินเหนียวก้อนนี้ขึ้นอยู่กับแบบที่พิมพ์นั่นเอง

            ในทำนองเดียวกัน การเกิดของสัตว์ เช่นเป็น ช้าง ม้า วัว ควาย ฯลฯ แม้จะมีปัญญาติดตัวมามากสักปานใดก็ไม่สามารถทำความดีได้เต็มที่ คนได้โครงร่างที่ประเสริฐเหมาะในการทำความดีทุกประการ 

            ๒. เป็นต้นแบบทางใจ ให้ความอุปการะเลี้ยงดู ฟูมฟัก ทะนุถนอม อบรมสั่งสอน  ปลูกฝังกิริยามารยาท  ให้ความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมแก่ลูกพระคุณพ่อแม่ในการเป็นต้นแบบทางกายให้เรา 

******************************

สมญานามของพ่อแม่

            สมญานามของพ่อแม่นั้นเป็นทั้งพรหมของลูก เทวดาคนแรกของลูก ครูคนแรกของลูก และเป็นพระอรหันต์ของลูก อธิบายได้ดังนี้

            - พ่อแม่เป็นพรหมของลูก  เพราะเหตุที่มีพรหมวิหารธรรม ๔ ประ-การ ได้แก่

            ๑.        มีเมตตา  

            ๒.        มีกรุณา 

            ๓.        มีมุทิตา 

            ๔.        มีอุเบกขา 

            -พ่อแม่เป็นเทวดาคนแรก (บุรพเทพ) ของลูก  เพราะคอยปกป้องคุ้มกันภัยเลี้ยงดูลูกมาก่อนผู้มีความปรารถนาดีคนอื่นๆ

            - พ่อแม่เป็นครูวิสุทธิเทพของลูก  เพราะมีคุณธรรม 4ประการ ได้แก่

            ๑.        ไม่ถือสาในความผิดของลูก 

            ๒.        ปรารถนาประโยชน์แก่ลูกเสมอ

            ๓.        เป็นทักขิเณยยบุคคล เป็นเนื้อนาบุญของลูก

            ๔.        เป็นอาหุเนยยบุคคล    เป็นผู้ควรแก่การรับของคำนับ  

******************************

คุณธรรมของลูก

            เมื่อพ่อแม่มีพระคุณมากมายปานนี้ ลูกจึงควรมีคุณธรรมต่อท่าน ตอบแทนคุณท่าน ในทางพระพุทธศาสนาคือคำว่า กตัญญู กตเวที คุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นลูกรวมอยู่ใน ๒ คำนี้

                   กตัญญู หมายถึง เห็นคุณค่าท่าน คือเห็นด้วยใจ  ด้วยปัญญา

                    กตเวที หมายถึง การทดแทนพระคุณของท่าน  ซึ่งมีงานที่ต้องทำ ประการ คือ

                    ๑. ประกาศคุณท่าน

                    ๒. ตอบแทนคุณท่าน

            การประกาศคุณท่าน หมายถึง การทำให้ผู้อื่นรู้ว่าพ่อแม่มีคุณแก่เราอย่างไรบ้าง 

            ความประพฤติของเราก็เป็นตัวประกาศคุณท่านหรือประจานท่านอยู่ตลอดเวลา 

            การตอบแทนคุณท่าน  แบ่งเป็น ๒ ช่วง คือ

            ๑.เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ ก็ช่วยเหลือกิจการงานของท่าน เลี้ยงดูท่านตอบเมื่อยามท่านชรา ดูแลปรนนิบัติการกินอยู่ของท่านให้สะดวกสบายและเอาใจใส่ช่วยเหลือเมื่อท่านเจ็บป่วย

            ๒.เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ก็จัดพิธีศพให้ท่าน และทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ท่านอย่างสม่ำเสมอ

             ผู้ที่มีความกตัญญูกตเวทีต้องการจะสนองพระคุณท่านให้ได้ทั้งหมด พึงกระทำดังนี้

            ๑.ถ้าท่านยังไม่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ก็พยายามชักนำให้ท่านตั้งอยู่ในศรัทธาให้ได้

            ๒.ถ้าท่านยังไม่ถึงพร้อมด้วยการให้ทาน ก็พยายามชักนำให้ท่านยินดีในการบริจาคทานให้ได้

            ๓.ถ้าท่านยังไม่มีศีล  ก็พยายามชักนำให้ท่านรักษาศีลให้ได้

            ๔.ถ้าท่านยังไม่ทำสมาธิภาวนา  ก็พยายามชักนำให้ท่านทำสมาธิภาวนาให้ได้

            เพราะว่าการตั้งอยู่ในศรัทธา การให้ทาน การรักษาศีล การทำสมาธิภาวนาเป็นประโยชน์โดยตรงและเป็นประโยชน์อันยิ่งใหญ่แก่ตัวบิดามารดาผู้ปฏิบัติ เองทั้งในภพนี้ภพหน้า  และเป็นประโยชน์อย่างยิ่งคือเป็นหนทางไปสู่นิพพาน

อานิสงส์การบำรุงบิดามารดา

            ๑.        ทำให้เป็นคนมีความอดทน

            ๒.        ทำให้เป็นคนมีสติรอบคอบ

            ๓.        ทำให้เป็นคนมีเหตุผล

            ๔.        ทำให้พ้นทุกข์พ้นภัย

            ๕.        ทำให้ได้ลาภโดยง่าย

            ๖.        ทำให้แคล้วคลาดภัยในยามคับขัน

            ๗.        ทำให้เทวดาลงรักษา

            ๘.        ทำให้ได้รับการยกย่องสรรเสริญ

            ๙.        ทำให้มีความเจริญก้าวหน้า

            ๑๐.      ถ้ามีลูกก็จะได้ลูกที่ดี

            ๑๑.      ทำให้มีความสุข

            ๑๒.     ทำให้เป็นแบบอย่างอันดีแก่อนุชนรุ่นหลัง

                                                            ฯลฯ

            “เพราะการปรนนิบัติในมารดาบิดานั้นแล บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญเขาในโลกนี้นี่เอง เขาละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์”


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น